* Bu yazı, Eylül ayı KAFA Dergisi’nde yayımlanmıştır. Beklemeyince, ummayınca, vazgeçince hafifliyor hayat: Kocaman bir yük kalkıp gidiyor üzerinden… Kendi kendine kalınca, kimseden beklentin olmayınca, oluruna bırakınca kolaylaşıyor… Hayatın dümeninin elinde olmadığını anladığında, vitesi boşa aldığında, rüzgara karşı durmadığında, her şeyi kontrol edemeyeceğini kanıksadığında, bazı konularda kadere güvenip boşverebildiğinde güzelleşiyor… Kendini anlatmayı bıraktığında; insanları anlamaya … Okumaya devam et EN İYİ DOSTUM KENDİME NOTLAR